ماتوکه

در آغاز، دل از شور و شوق پخت و پز در دهلیزهای آشپزخانه‌های کنیا تپش می‌زند. این تپش، همانند ضربان قلبی است که ریتم غذاهای محبوب و خوشمزهٔ این سرزمین را نشان می‌دهد. یکی از این دلپذیری‌های که به ندرت می‌توان از دست داد، "ماتوکه" نام دارد. این واژه، نه تنها به میوه‌ای اشاره دارد که از موزهای بلندِ نخلستان‌ها به‌صورت نارس به‌دست می‌آید، بلکه به غذایی نیز اشاره دارد که از این میوه‌های نارس تهیه می‌شود. معمولاً این میوه‌های نارس در قالب یک خورشت گرم و دلپذیر سرو می‌شود، گاه به‌تنهایی و گاه به‌عنوان بخشی از یک وعدهٔ سنگین‌تر با گوشت گاو.

دستورهای تهیه این خورشت کنیایی متنوع هستند، اما به‌طور عمده موزها با پیاز، گوجه‌فرنگی، برگهای گشنیز، گوشت گاو، ادویه‌جات و مواد دیگر درون قابلمه نرم می‌شوند. زمانی که موزها نرم می‌شوند و مزهٔ خوشمزه‌ای به خود گرفته‌اند، این غذا آمادهٔ سرو شدن است. معمولاً با "چاپاتی" کنیایی سرو می‌شود، یک نان سفت و لذیذ که همچون همراهی وفادار، این خورشت را در سفری به دنیای عشق طعم‌های کنیایی همراهی می‌کند.

شاید باور کردنی نباشد که چگونه می‌توان چند کلمه را در مورد این تجربهٔ معنوی از پخت و پز در کنیا نوشت. به هر حال، همین تعداد کلمات نمی‌تواند جلوی تعریفی جامع از عشق کنیایی به آشپزی و غذاهای فرهنگی این نقطهٔ زیبای آفریقا را بگیرد. گرمای این خورشت، بافت نرم موزها، ترکیبی از خواب‌آلودها و مرغوبیت‌های دیگر، همه در یک ظرف تاثیرگذار جمع می‌شوند تا یک تجربهٔ غذایی کامل ایجاد شود.

برآمدگی پیازها از تابه، بوی مطبوع گوشت گواه از طعم و شیرینی موزهای نرسیده به حد ایده‌آل، همه تلخی‌ها و شیرینی‌های زندگی را به یادآوری می‌کنند که در دهلیزهای دل‌ها و آشپزخانه‌های کنیا جاری است. حتی اگر کوتاهی کلمات، بلکه خورشت ماتوکه بلکه خوبی‌ها و لذت‌های این سرزمین را در ایجاد یک غذای بی‌نظیر نمی‌توانند به تصویر بکشند.

گیتاگشت شما را به دل آفریقای خیره‌کننده، با تور کنیا در مسیری به سوی زیبایی‌های بی‌انتها و چشم‌نواز دعوت می‌کند. این سفر، به دنیایی از تجربه‌های شگفت‌انگیز سر می‌زند، جایی که هم طبیعت درخشان با آفریده‌های باورنکردنی خود، و هم فرهنگ و آداب‌و‌رسوم متنوع این سرزمین، شما را شگفت زده خواهد کرد.